Even voorstellen

Hai, Ik ben Linda 🙂 Het begon ergens, vermoed ik, toen ik voor het eerst een paard rook. Ik ben inmiddels 38 jaar en het paarden en pony virus is gelukkig nooit meer over gegaan. Hieronder zien jullie Feithling. Feith Heeft 23 jaar met mij mee mogen wandelen nadat ik hem kocht van mijn krantenwijk geld (dus lieve ponymeisjes en jongens, als je een droom heb, werk er voor!). Helaas is hij, na een tijd van ziek zijn, 24 juli 2020 ingeslapen. Zijn zusje Lady draagt gelukkig nog bij in onze kudde!

Mijn ponykind!

Ik ben de dochter van een PowerVrouw, Joke en de moeder van 2 prachtige pubers, Gino en Janey. Graag had ik het paardenvirus aan hun over gegeven, hier dachten zij echter anders over 🙂 Toen zij nog een stukje kleiner waren gingen ze nog vaak mee op (dieren)avontuur en hebben er veel van mee gekregen, mede door Gino en Janey en hun vriendjes en vriendinnetjes is het idee, wat mijn passie is geworden, de stichting ontstaan!

De kindjes werden wel vaker van school gehaald met de pony s.

Gino samen met Feithling

In 2013 kreeg ik het geluk om een wei te mogen huren. Hier hebben wij veel leuke dingen gedaan. In de tent slapen met een vuurtje in de avond, pony rijden, eieren zoeken die er niet lagen omdat pasen op 1 april viel, en natuurlijk in het hooi spelen. Wat mij opviel was dat kindjes die heel stilletjes waren, helemaal tot bloei kwamen. Er was zelfs een meisje die nooit praatte en na kennis gemaakt te hebben met Fieneke de kip, haar wel kon vertellen hoe zij zich voelde. Ik dacht, WOW, wat een effect hebben de dieren, niet alleen op mij maar op iedereen eigenlijk. In 2019 stopte mijn wei, en ben ik naar een nieuwe plek gegaan, ook daar startten wij de activiteiten weer op, helaas kwam dat vanwege de locatie niet verder als een aantal geweldige dierenlesdagen en ging ik vrij snel weer verder op een nieuwe locatie een paar honderd meter verderop. Ook hier super kidsclub dagen gehad met geweldig mooie kindjes, maar ook dit mocht niet zo zijn, want de locatie werd opgeheven. Augustus van 2021 kwam ik een stukje land tegen. En dit is waar wij nu staan!

Pippi Langkous! Mijn idool, voorbeeld en held. En dat is aan alles wel te zien. Pony in huis, schaap in de auto en mijn gans slapend naast mij.

Vorig jaar heb ik met succes de opleiding van ademhalingscoach gevolgd en ga hiermee verder, met name door spelenderwijs kinderen ademhalingsoefeningen te geven en ook volwassenen ademhalingssessies.

Kinderen zijn mooi, puur en genieten zonder te veel over na te denken. Ik vind het geweldig om met kinderen en dieren te zijn. Inmiddels al wat jaartjes geef ik kinderen les. Het is mooi om te zien hoe kinderen los komen als ze eenmaal op de rug van een pony zitten, hun balans vinden en met een big smile rond stappen!

De liefde voor ezels kwam toen ik Jantje tegen kwam. En iedereen die hem leert kennen, gaat dat snappen! Marietje doet daar nog een schepje bovenop, ondanks dat ze soms echt een draak kan zijn!